Il-Ġebla l-Wieqfa

Ħjiel mill-Istorja ta’ Malta

Il-Maltin bħal ġnus oħra fil-Mediterran huma superstizzjużi għall-aħħar. Jemmnu fi spirti twajba. Huma dawn l-ispirti t-twajba li jmexxu dak li jiġri fid-dinja.

Kull gwaj, mard, ġuħ u faqar, jiġi mill-ispirti l-ħżiena. Dawn jgħixu fid-dlamijiet ta’ l-art jew tal-baħar. Minħabba fihom ma kinitx tagħmel xita. U biex iwarrbu dawn l-ispirti n-nies ħolqu bosta riti u ritwali. Kollha għajat, twerżiq, għana b’maskri koroh, tbaħħir, u ċekċik bil-ħnienaq tal-bebbux.

Il-menħir kien aktarx ukoll marbut ma’ dawn ir-riti. Xi arkeologi jaħsbu li kien fadal ta’ xi tempju megalitiku. Fil-fehma ta’ l-antropoloġi, iżda, il-menħir kien xbiha ta’ l-allat li jgħassu fuq l-inħawi biex ibiegħdu minnu l-ispirti l-ħżiena.

Leġġendi Maltin